Wandelen en fietsen in Zeeland

Wandelen met koeien in de Van Haaftenpolder (wel op afstand)

De Van Haaftenpolder bij Oud-Vossemeer kun je doorkruisen, maar je moet het natuurgebiedje waar een vogelkijkscherm in staat wel delen met een kudde koeien. Dat maakt een wandeltocht richting de schorren en slikken juist een beetje spannend.

Op verschillende plekken op Tholen en Sint Philipsland kun je wandelen in natuurgebieden die beheerd worden door Staatsbosbeheer. De Van Haaftenpolder is het stukje Tholen dat het dichtst bij Sint Philipsland ligt en hoort bij het grondgebied Oud-Vossemeer. De polder zelf is in 1852 gecreëerd. Begin jaren negentig zijn plannen gemaakt om het natuurgebied rondom het Stinkgat, de naam van de voormalige kreek van de Oosterschelde, te vergroten ten koste van landbouwgrond. Boer Gaakeer moest ervoor wijken. Zijn landbouwgronden werden gekocht door de provincie. Zijn zoon Wim woont nog wel in het ouderlijk huis met zijn gezin.

De bezoeker van het natuurgebied komt de woning alleen niet tegen. Die staat aan de andere kant het de polder. Bij elkaar is het gebied waar de koeien hun gang kunnen gaan zo’n vijftig hectare groot.

Hollaereweg
De auto kan geparkeerd worden aan het einde van de Hollaereweg. Daar, vlakbij de provinciale weg, staat het hek en de poort. Een bord van Staatsbosbeheer wijst voorbijgangers op de ’spelregels’. Zo zou er een wandelpad liggen dat gevolgd moet worden, maar waar dat ligt, is onduidelijk. Het is belangrijk om minimaal 25 meter afstand van de koeien te houden. Het heeft ook iets spannends om samen met de dieren in de wei te lopen. Als we het natuurgebied betreden zijn ze nog redelijk in de buurt. In het gebied is links een dijk beplant met bomen, die doorloopt tot aan de schorren en slikken. De koeien staan dan ter hoogte van het vogelkijkscherm. Zodra ze ons in de gaten hebben, kijken ze ons nieuwsgierig aan. Voorzichtig nemen we verder afstand en zoeken het wat hogerop. Op de dijk wanen we ons veiliger.

Beschut
We lopen verder richting het vogelkijkscherm. Ongeveer vanaf de dijk is een bosje aangelegd zodat er een beschutte wandelgang naar het scherm is. Vermoedelijk ook om een veilige toegang tot de plek te bieden.

De dieren hebben ook niet in de gaten als we vanaf de dijk het bosje betreden. Eenmaal aan het einde beland is het bosje minder dichtbegroeid en kunnen wij en de dieren elkaar goed zien. Opnieuw dezelfde nieuwsgierige blikken. We zijn veel dichterbij dan daarnet, maar er zit nog wel een prikkeldraad tussen. Het blijkt dat de koeien nog banger van ons zijn dan andersom. Als we proberen net iets dichterbij te komen, zijn ze van hun à propos en rennen ze weg door het water van het Stinkgat. Nu zijn ze door het vogelkijkscherm heel goed te zien.

Wulp
Dat de Van Haaftenpolder ook vanwege de vogels bezocht wordt, blijkt wel uit het lijstje bij de website waarneming.nl. Zwarte ruiters, wulp, zilverreiger en een kemphaan. Ze zijn er stuk voor stuk de afgelopen week gesignaleerd. Vogelliefhebbers weten deze plek dus al goed te vinden.

Voor wandelaars is het ook geen onaardige plek. Een rondje lopen is lastig omdat dat afhankelijk is van waar de koeien zijn. De snelste route richting de zeedijk is ook niet onaardig. Je eindigt dan bij de schorren en slikken van Sint-Annaland. De zilte lucht prikkelt de neus. Het is er stil. Je hoort er eigenlijk alleen de geluiden die overvliegende vogels maken.